Misvatting over hoogbegaafdheid en autisme

Hoogbegaafdheid en autisme gaan vaak samen?

Dit indianenverhaal doet de ronde, net als verschillende andere misvattingen over hoogbegaafdheid.

Er is geen reden aan te nemen dat autisme meer zou voorkomen onder hoogbegaafden. Dit is niet aangetoond en ook niet waarschijnlijk. Wel komt het voor dat hoogbegaafden die zich niet begrepen voelen gedrag gaan vertonen dat overeenkomsten heeft met gedrag van sommige mensen die zijn gediagnosticeerd binnen het autisme spectrum.

Hoogbegaafdheid en autisme kunnen beide leiden tot niet begrepen worden

Stel je eens voor dat een persoon met gemiddelde cognitieve vermogens (misschien wel jijzelf) terechtkomt in een maatschappij met gemiddeld de cognitieve vermogens van zwakbegaafden. Jij vindt het handig om dingen op te schrijven, maar de mensen om je heen vinden lezen en schrijven raar, onbegrijpelijke onzin en misschien wel eng, want ze kunnen het niet volgen. Jij ziet dat vier koperen muntjes minder waard zijn dan één klein zilveren muntje, maar iedereen verklaart je voor gek. Opnieuw word je beschouwd als vreemd. Misschien word je wel uitgemaakt voor oplichter of negeren mensen je omdat ze denken dat je in je eigen wereldje leeft en ze toch niet met je kunnen praten.

Zou dat niet ervoor zorgen dat je je anders zou gaan gedragen en je je wellicht voorzichtiger gaat opstellen in contacten?

Realiseer je dat de afstand in cognitieve vaardigheden van een hoogbegaafde tot de gemiddelde persoon even groot is als in dit voorbeeld.